1 Ի՜նչպէս է Տէրը ամպով պատել Սիօնի աղջկանը իր բարկութիւնովը, նա ա երկնքից գցեց երկրի վերայ բ Իսրայէլի փառքը, եւ գ չ’յիշեց իր ոտների պատուանդանը իր բարկութեան օրը։
2 Տէրը խորտակեց դ առանց խնայելու Յակոբի բոլոր բնակարանները, քանդեց իր բարկութիւնովը Յուդայի աղջկայ ամրոցները, տափովը տուաւ, ապականեց ե թագաւորութիւնն ու նորա իշխանները։
3 Նա իր բորբոքած բարկութիւնովը փշրեց Իսրայէլի բոլոր եղջիւրը, զ ետ դարձրեց նորա աջ ձեռքը թշնամիի երեսիցը, եւ վառուեցաւ է կրակի բոցի պէս Յակոբի մէջ՝ կերաւ շուրջանակի։
4 ը Իր աղեղը լարեց թշնամիի պէս, կանգնեց իր աջովը նեղիչի նման, եւ կոտորեց բոլոր թ աչքի հաճելի բաները. Կրակի պէս իր բարկութիւնը Սիօնի աղջկերանց վրանի մէջն ածեց։
5 Տէրը ժ թշնամիի պէս եղաւ, կործանեց Իսրայէլին, ի կործանեց նորա բոլոր պալատները, փչացրեց նորա բերդերը, եւ շատացրեց Յուդայի աղջկայ մէջ ողբն ու կոծը։
6 լ Հարստահարեց այգիի պէս իր ցանգը, նորա ժողովատեղին փչացրեց, Տէրը խ մոռացրեց Սիօնի մէջ տօնը եւ շաբաթը, եւ անարգեց իր բարկութեան ցասումովը թագաւորին ու քահանային։
7 Տէրը մերժեց իր սեղանը, զզուեց իր սրբարանիցը, յանձնեց թշնամիի ձեռքը նորա պալատների պարիսպները. ծ ձայն տուին Տիրոջ տանը տօնի օրուայ պէս։
8 Տէրը խորհեց Սիօնի աղջկայ պարիսպը քանդել, կ քաշեց լարը, ետ չ’դարձրեց իր ձեռքը կործանելուց, պատնէշն ու պարիսպը սուգ անել տուաւ, միասին տրտմեցին։
9 Տափը մտան նորա դռները. Նա հ փչացրեց ու փշրեց նորա նիգերը, նորա ձ թագաւորն ու նորա իշխանները ազգերի մէջ են. ղ օրէնք չ’կայ. ճ նորա մարգարէներն էլ չեն տեսիլք գտնում Տիրոջից։
10 մ Հողի վերայ նստել են՝ լռել են Սիօնի աղջկայ ծերերը. յ փոշի բարձրացրին իրանց գլխի վերայ, ն քուրձեր հագան, իրանց գլուխը գետինը իջեցրին Երուսաղէմի կոյսերը։
11 շ Աչքերս մաշուեցան արտասուքով, ո աղիքներս բորբոքուել են, չ լեարդս գետինը թափուեցաւ իմ ժողովրդի աղջկայ բեկման համար, պ երեխաներն ու կաթնակերները քաղաքի հրապարակներումը նուաղելիս։
12 Իրանց մայրերին ասում են. Ո՞ւր է ցորենն ու գինին, քաղաքի հրապարակներումը վիրաւորուածների պէս նուաղելիս, եւ իրանց հոգին իրանց մայրերի գրկումը աւանդելիս։
13 Քեզ ի՞նչ վկայեմ, ջ քեզ ի՞նչ օրինակ բերեմ, ով Երուսաղէմի աղջիկ, քեզ ի՞նչ նմանութիւն բերեմ որ քեզ մխիթարեմ, ով Սիօնի կոյս աղջիկ. Որ քո կոտրածը մեծ է ծովի պէս, ո՞վ կ’բժշկէ քեզ։
14 ռ Քո մարգարէքը քեզ համար սուտ ու անհամ տեսիլքներ տեսան, ս քո անօրէնութիւնը բաց չ’արին, որ քո գերութիւնը ետ դարձնէին, եւ քեզ համար սուտ պատգամներ ու մոլորութիւններ տեսան։
15 վ Ծափ են տալիս քեզ վերայ բոլոր տ ճանապարհով անցնողները, սուլում են եւ ր իրանց գլուխը շարժում Երուսաղէմի աղջկայ վերայ ասելով, Սա՞ է այն քաղաքը, որին ասում էին՝ ց Գեղեցկութեան կատարելութիւն, ւ Բոլոր երկրի ուրախութիւն։
16 փ Իրանց բերանը բաց արին քեզ վերայ քո բոլոր թշնամիները, սուլեցին եւ ատամ կրճտեցին ու ասեցին. ք Կուլ տուինք. Հէնց սա է մեր սպասած օրը. Գտանք, օ տեսանք։
17 Տէրը կատարեց ֆ իր խորհածը, լրացրեց իր խօսքը որ պատուիրեց առաջի օրերից. և քանդեց եւ չ’խնայեց, եւ ա ուրախացրեց քեզ վերայ քո թշնամիին. Բարձրացրեց քո նեղիչների եղջիւրը։
18 Նորանց սիրտն աղաղակեց դէպի Տէրը. Ով Սիօնի աղջկայ բ պարիսպ, գետի պէս գ արտասուք թափիր ցերեկ ու գիշեր, քեզ դադար մի տար, աչքիդ բիբը թող չ’հանգստանայ։
19 Վեր կաց դ աղաղակիր գիշերով՝ պահերի սկզբումը. ե սիրտդ ջրի պէս թափիր Տիրոջ երեսի առաջին, դէպի նորան բարձրացրու ձեռներդ քո երեխաների հոգիների համար, որոնք զ սովից նուաղում են է բոլոր փողոցների գլխին։
20 Նայիր, ով Տէր, եւ տես, ո՞ւմ ես այսպէս արել. Մի՞թէ ը կանայք իրանց պտուղը՝ գրկած երեխաներին ուտեն. թ Տիրոջ սրբարանումը սպանուի՞ն քահանան ու մարգարէն։
21 ժ Գետնի վերայ պառկեցին դրսումը տղան ու ծերը. Իմ կոյսերն ու իմ երիտասարդները սրով ընկան, սպանեցիր քո բարկութեան օրումը, ի մորթեցիր, չ’խնայեցիր։
22 լ Տօնի օրուայ պէս կանչեցիր իմ վախերը շուրջանակի. Եւ Տիրոջ բարկութեան օրը չ’եղան պրծնող ու ազատուող, խ ինչ որ գրկել ու մեծացրել էի, իմ թշնամին նորանց բնաջինջ արաւ։
Ողբ Երեմիայի 2